

​Over haar missie:
​
Holkje sprak over haar missie
voor de vrouw in de kerk bij de gelegenheid van het synodegesprek van de KNR op 10 januari:
​
“Al tientallen jaren hangt er hier in Nederland een dikke mist boven het katholieke, kerkelijk erf, waarin velen, mannen èn vrouwen het lijntje met de kerkgemeenschap en elkaar zijn kwijt geraakt. De huidige Paus heeft in dat zware wolkendek wat gaten geprikt. Hoe heerlijk is dat. Het eerste licht dat afkomstig is uit Rome voelt nog wat onwennig.
Als Doornroosjes worden wij door Paus voorzichtig wakker gekust. De Paus deelt zijn zorg om de mensen in de marge, de vluchtelingen, de uitgebuite, en ook het milieu met ons. Het is een man die ontspannen zijn tafel deelt en zich niet schaamt als niet alles netjes en ordelijk volgens de regels van de boekjes verloopt.
​
wordt wakker
​
En nu… Nu zegt hij met dit synodale proces tegen ons: “maak van je kerk geen museumstuk, maar wordt een huis waar geloofd, gevierd en gegeten wordt.” Hij roept juist hen die onder die mistige deken de weg kwijt zijn geraakt op: wordt wakker!
Luister naar elkaar! Geloof in de Geest. Een nieuwe koers is mogelijk. Laat van je horen. “En tegen alle vrouwen zegt hij: ik wil ook jullie stem horen! Denk mee, treed weer binnen in de gemeenschap die kerk heet.”
​
Voor haar congregatie sprak ze bij het synodegesprek van de KNR uit:
​
“Er zijn altijd zusters in mijn congregatie geweest die zeiden: laten we open blijven staan voor nieuwe mogelijkheden. Wie weet kan het wèl. Wie weet wat de Geest ons te zeggen heeft. Niet zozeer omdat medezusters vinden dat onze congregatie behouden moet blijven, maar omdat de missie, het charisma van de orde en de congregatie mag blijven bestaan. Om de betekenis die zij heeft in onze samenleving. Daarom werd en wordt de deur open gezet naar toekomst
​
En nu staan wij als congregatie en ook als orde van dominicanen voor de vraag: “Waar en hoe willen wij ons gaan inzetten, wat is onze gezamenlijke missie en wie zijn onze bondgenoten? Hoe zijn wij in deze samenleving waarin individualisme en autonomie zulke dominante waarden zijn een gemeenschap in Christus verbonden?” Ik ben oprecht blij met dit Synodale proces. Het stimuleert en helpt om het gesprek met elkaar en de mensen om ons heen aan te gaan.
​
betekenis in onze samenleving
Wie weet wat de Geest ons te zeggen heeft. Niet zozeer omdat medezusters vinden dat onze congregatie behouden moet blijven, maar omdat de missie, het charisma van de orde en de congregatie mag blijven bestaan. Om de betekenis die zij heeft in onze samenleving. Daarom werd en wordt de deur open gezet naar toekomst.”
​
Bezinning met Pasen
Paaszondag 2022 sprak Zr. Holkje van der Veer over Pasen als de geboorte van geloof, van de geboorte van hoop en de taal van het hart. Juist ook door en voor vrouwen. U kunt het HIER terug kijken.
Holkje van der Veer en het NKV
Voor velen volkomen onverwachts is afgelopen tweede pinksterdag Zuster Holkje van der Veer overleden. Zuster Holkje was altijd open over haar fysieke kwetsbaarheid en paarde dat aan een aanstekelijke levenslust. Wij bidden dat ze mag staan in het Licht dat ze bij leven heeft gedragen. We vragen samen met de gemeenschap van Dominicanen om uw gebed voor haar. Zij maakten ook een verslag van haar uitvaart.
​
Velen gedenken haar:
Laetitia van der Lans over het project ‘Zij heeft een verhaal’ en over Holkje in het radio 1 programma Dit is de zondag.
De Verwondering herhaalde een interview met haar.
Het geloofsgesprek dat onlangs met haar gehouden is, is herhaald met een voorwoord van Mgr. De Korte.
De Bezieling schreef een in memoriam met een gedicht van Marinus van den Berg voor haar.
Ignis herhaalde een interview en podcast met haar.
Nederlands Dagblad en Katholiek Nieuwsblad maakten een in memoriam.
​
krachtige voorvechter
​
Holkje vervulde veel rollen in haar leven. Een ervan was bestuurslid van ons Netwerk Katholieke Vrouwen. We wilden werken aan zichtbaarheid van vrouwen in de kerk en als er iemand zichtbaar was en durfde zijn dan was Holkje het wel. Haar drive hierbij was groot.
We verliezen in haar een krachtige, inspirerende, blije, wijze en eigenwijze voorvechter voor een volwaardige plaats voor vrouwen in de kerk. Ze was de naamgever van ons project: 'Zij heeft een verhaal'. De inkt van het rapport is nog amper gedroogd, de discussies over de resultaten zijn nog gaande, de aanvragen voor het rapport komen nog steeds binnen. Ze was volledig in haar element tijdens de presentatie bij de aanbieding van het rapport aan bisschop De Korte.
Holkje heeft ook nog op andere manieren aan ons werk bijgedragen. Ze sprak op onze fysieke bijeenkomsten als dagvoorzitter of columnist. En ze realiseerde en presenteerde onze talkshows. Ze was onze woordvoerder voor het synodeproject.
​
Het is een groot verlies dat ze ons nu niet meer fysiek kan bijstaan, maar haar geest zal ons vast blijven begeleiden.
​​
Velen in ons netwerk hebben van zich laten horen deze week. Een greep uit de reacties.
​
“Haar energie kon ik voelen en bijna vastpakken; zo’n levend mens. Niemand kent dag of uur; Gods wegen zijn ondoorgrondelijk. Haar overlijden is een enorm verlies. Mijn innige deelneming; mijn gedachten zijn bij haar en bij jullie.”
“Ik ben geschokt door het bericht dat zr. Holkje zo plots overleden is. En met mij vrouwelijke collega’s hier in de regio. Ze was zo inspirerend en gaf ons vrouwen in de kerk zoveel moed! We zullen haar missen… maar vertrouwen dat ze mag rusten in Gods Licht.”
​
op ooghoogte in Gods wijngaard
“Holkje was voor mij een voorbeeld en voorspreekster voor ons vrouwen die zo graag op ooghoogte willen meewerken in Gods wijngaard. Zij is en blijft voor mij een inspirerend voorbeeld van een diep gelovige vrouw die het in woord en daad op een prachtige manier heeft vorm gegeven.”
“In gedachten ben ik bij haar, haar medezusters Dominicanesen en Dominicanen en haar grote netwerk dat zij in liefde en betrokkenheid vanuit haar geloof vorm gaf en haar inspiratie en levenskracht deelde. Bloemen voor haar, Vergeet-mij-nietjes en rozen…”
“Ik ben dankbaar voor haar leven onder ons. Ik hoop dat zij, waar zij nu verblijft, de boel verder in beweging brengt, ongehinderd door lichamelijke of klerikale stremmingen. Ik zal haar aanroepen om ons vrouwen daarin tot steun te zijn.”
“Wat een verlies dat Holkje is overleden. Haar enthousiasme zal ik niet snel vergeten. In haar geest gaan we verder. “
Het is een groot verlies dat ze ons nu niet meer fysiek kan bijstaan, maar haar geest zal ons vast blijven begeleiden.
​
​
​
​